We spreken van een miskraam als je je kindje verliest in eerste 12 weken van je zwangerschap.

De aanleiding van de miskraam is meestal een stoornis in de normale ontwikkeling van het kindje door een chromosomale afwijking. Het kindje kan door deze afwijking niet meer groeien en overlijdt. Deze chromosoomafwijking is zelden erfelijk en meestal zijn er dus geen gevolgen voor een volgende zwangerschap. Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kunnen bijvoorbeeld vrijen, vallen, fietsen, paardrijden of motorrijden geen miskraam veroorzaken.

De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd. Ook bepaalde leefgewoonten, zoals roken en alcoholgebruik, geven een verhoogde kans op een miskraam.

Soms ervaar je zelf de eerste verschijnselen van een miskraam, zoals bloedverlies en buikpijn. Het kan ook zijn dat we tijdens de eerste echo vaststellen dat het hartje van het kindje niet meer klopt en je zwangerschap niet goed gaat. Vaak zal de miskraam dan alsnog spontaan beginnen.

Wat is een miskraam?